درد دل

▂ ▃ ▅ ▆       درد دل    ▆ ▅ ▃ ▂

زجر می کشم که نمی توانم آرام کنم مرهم دلم را ،

ساکت باشم و نگویم حرف  دلِ غم دیده ام را ...

نمی توانم در دادگاه عشقی که مجرمش شناخته شده ام ،

سکوت اختیار کنم و حرفی نزنم.. !

چند روزی هست که گرفتار شده ام ، چرا روز محاکمه نمی رسد ؟

مدام بی پروایی به سراغم می آید ، خیلی آزرده خاطرم می کند...

دلم طاقتش سرآمده ، خدایا چه به روزم آمده ...؟

ابراز علاقه می کنم ، به آب و آتیش می زنم خودم را ،

سوز عشقی میکشم که خدا می داند نهایتش را...

قلبم مثل اسیری در زنجیرِ عشقِ تو گرفتار شده ،

همه بود و نبودش در نفسهای گرم تو خلاصه شده...

زندگی می کند به عشق تو ، به خنده های لطیف تو

کِی میرسد دادگاه عشق که قلب کوچکم را مجازات کنند بابت عشق ؟!

به جرم عاشق شدن ، به جرم دلبستن ؛ به جرم دل شکستن

انگار که تنها متهم این دادگاه منم ، ردیف اول و بی کس و تنها منم ..!

محاکمه ام می کنند با واژه های دفتر عشق خودم ؛

با کلماتی که جاری شده اند از عمق وجودم ...

نمی دانم کدام دادگاه و کدام قاضی مجرم قلب شکسته مرا متهم خواهد کرد ؟!

مگر این دل ، بی کس است ؟ مگر نفس ندارد این جان ؟ ....

دادگاه عشق برپا می شود و بی رحمانه دل نازکم را بارها می شکنند ؛

ای دل ساده من ! ارزشی ندارد که بگویی حرف دلت را

زیرا شنونده ندارد ؛

صدا می کنم در این لحظاتِ سخت تو را ؛

تا که بیایی و مرهم باشی و آرام کنی دلم را

دل کسی را که عاشقت شده و متهم ، با نوازشهای خود نگذاری به نابودی بکشد..

اگر نیایی ، اینجا متهم دادگاه عشق می شوم و مرا از پرتگاه آزادی رهایم می کنند...

اگر نیایی ، وکیل من ،  دلم خواهد بود ؛ دلی که عاشق تو بود ؛

می خواهم بیایی و وکیل دادگاه عشقی که متهمش شناخته شده ام  شوی..

بیایی و بگویی که عاشق این نفسها بوده ای ، می خواستی و رهایش نمی کنی ؛

در این زمان اگر نیایی رهایم می کنند و من کماکان محو تماشای عشق تو..!

آری عشق کسی که به خاطرش متهم می شوم ...

متهمِ بی دفاع می شوم ، شکسته بال از یادها پاک می شوم ....

©

نویسنده ❣ شهرام دانش

Writen By  Shahram Danesh